Home Blog Een puppy in huis, zo ging onze eerste week

Een puppy in huis, zo ging onze eerste week

Gepubliceerd: Bijgewerkt op

We hebben sinds kort een nieuwe hond, een puppy van nu 9 weken. De eerste week hebben we gehad en dat is te zien aan de wallen onder onze ogen. Een pup is namelijk een hoop werk. Hun schattige uiterlijk maakt een hoop goed, maar nog steeds kunnen ze zelfs in de eerste week al het bloed onder je nagels vandaan halen.

Kunst is dan om rustig te blijven, hoe moeilijk dat ook is!

Onze puppy ophalen bij de fokker

Wij hebben onze pup opgehaald bij een fokker op zo’n 1,5 uur rijden van ons huis. De pup, die nog nooit eerder in een auto had gezeten, moest meteen een lange reis maken.

Daarom besloten we een comfortabel kratje voor hem te maken met een lekker kussentje zodat hij een fijn plekje had tijdens de reis.

Na een lange uitleg van de fokker was het dan tijd om de pup mee naar huis te nemen. Hij deed het verbazingwekkend goed in de auto. Zijn door ons zorgvuldig samengestelde krat vond hij niks aan, hij wilde liever op schoot zitten. Nou vooruit dan maar.

Na 1,5 uur zonder te stoppen kwamen we thuis aan waar we hem buiten kennis lieten maken met onze oudere hond. Toen begon de eerste week met de pup in huis.

Wat gebeurt er tijdens zo’n eerste week een pup in huis?

In de eerste week is het vooral wennen. Zowel voor de pup als voor de baasjes.

De pup komt terecht in een nieuwe omgeving zonder zijn moeder en broertjes en zusjes. De eerste nachten jankt de puppy, omdat hij (of zij) het nest mist. Het enige wat je dan kunt doen is bij de pup slapen, althans de pup lekker in de bench en jij op de bank ernaast of op een luchtbed.

Dit is alleen voor de eerste nachten, want anders gaat de pup eraan wennen dat jij altijd bij de pup slaapt.

Verder gaat de pup op ontdekkingstocht door je huis. Alles wat op puphoogte ligt, wordt met de tandjes bekeken. Mag de pup niet bijten in je schoenen, pantoffels, etc.? Ruim deze dan op.

Heeft de pup toch iets te pakken wat niet mag? Maak er dan geen drama van, maar biedt de pup iets waarmee deze wel mag spelen.

Puppy zindelijk maken

Volgens onze fokker werd een pup toch pas zindelijk vanaf 15 weken, voor die tijd hoefde je er niks aan te doen. Wij denken hier anders over en zijn druk bezig onze pup zindelijk te maken. Dat begint al in de eerste week.

Elk uur gaan we naar buiten voor een plasje, ’s nachts om de twee uur. Doet de pup een plasje buiten? Dan krijgt hij een beloning. Plast of poept de hond binnen? Dan negeren we het en ruimen we het rustig op.

Zo leert de hond dat buiten plassen een beloning betekent, voor binnen plassen krijgt de pup niks. Straffen voor binnen plassen doen we niet. De pup weet niet beter en moet nog leren waar deze wel de behoefte moet doen.

Verder gaan we naar buiten wanneer de pup wakker wordt of net gespeeld heeft. Je zult zien dat er altijd wel iets uitkomt.

Deze aanpak hebben wij ook bij onze vorige hond gedaan en die was met 12 weken zindelijk.

Waar krijg je nog meer mee te maken tijdens de eerste week een pup in huis?

In de eerste week start je ook met socialiseren. Dat betekent niet dat je grote groepen mensen uitnodigt bij je thuis, mag wel, maar socialiseren betekent hier wennen aan de omgeving.

Ga gewoon stofzuigen als de pup rondloopt of slaapt. Laat de hond wennen aan zijn of haar nieuwe normaal. Dat is met de tv of radio aan, mee in de auto, eigenlijk alles wat in de toekomst ook van belang gaat zijn.

Zorg ook dat de pup kennis maakt met mensen en voorzichtig met andere honden. De ene hondentrainer raadt het af, de andere zegt juist wel met andere honden laten spelen. Wij hebben het met onze eerste hond niet gedaan en daar hebben we spijt van gehad. Daarom gaat de pup nu wel kennismaken met vreemde mensen en honden. Op een gecontroleerde manier natuurlijk.

Naar puppycursus

Veel hondenscholen bieden een puppycursus. Dit zijn een aantal lessen waar je de basis leert voor het houden van honden. Plus waarbij de pup de kans krijgt te socialiseren met vreemde honden, mensen en situaties.

Bij de eerste hond hebben we dit niet gedaan, hoe moeilijk kan het zijn, toch? En ook daar hebben we spijt van. Socialiseren is gewoon minder goed gelukt. Wij hebben dit op een later moment alsnog moeten doen en dan duurt het veel langer.

Daarom gaan we met de nieuwe pup wel op puppycursus. Niet om te leren zitten, liggen of blijven, nee om te wennen aan vreemde mensen en situaties.

Plus je krijgt wat bagage mee voor in de toekomst, want de puppytijd is een eitje vergeleken met de hondenpuberteit.

Nog wat puppytips

Tenslotte wil ik je nog wat tips meegeven. Deze zijn gebaseerd op onze eigen ervaring, ik ben geen expert.

Word niet boos op je hond; schoppen, schreeuwen, neus in de ontlasting duwen, zijn geen manieren om een band op te bouwen met je hond. Dit zou je (hopelijk) ook niet bij je kinderen doen.

Een pup kan niet ruiken wat je van hem of haar verwacht. Dat betekent dat als de pup aan de bank knaagt en je dan nee roept, je de pup ook wat anders moet bieden om op te knagen. Zo leert de pup dat knagen op eigen speeltjes goed is en aan de bank knagen niet.

Bij onze vorige hond waren we zo druk met nee roepen zonder een oplossing te bieden dat deze soms volledig de kluts kwijt was. Leer je hond wat je wel wilt en niet wat je niet wil.

Tenslotte, schrijf je in voor een puppycursus. Die kosten maar een paar tientjes, maar zijn zo waardevol. Niet zozeer voor de pup, maar vooral voor jou als (nieuw) baasje. Ze geven je echt praktische tips waarmee je leven een stuk eenvoudig wordt.

Oh en zo’n pup gaat echt het bloed onder je nagels vandaan halen, die van mij noem ik soms gekscherend satan. Ze zijn niet voor niks zo schattig. Het is aan jou om de pup te leren wat er van hem of haar verwacht wordt, laat je de pup dit zelf uitvinden dan is dat vragen om problemen.

Noot: de foto hierboven is een stockfoto en niet van mijn pup, ik wil niet dat eventuele handelaren met zijn foto aan de haal gaan.