Soms sturen onze lezers verhalen in die te leuk zijn om niet te publiceren. Zo ook het verhaal hieronder :).
Eigenlijk ben ik niet zo’n achtbaantype, hoewel ik wat spanning op zijn tijd wel kan waarderen. Een pittig spookhuis of een wildwaterbaan is eigenlijk meer mijn ding. Maar ja, met een tienerzoon wil je natuurlijk niet als een watje overkomen, dus ga je mee de achtbaan in, als een echte thrillseeker. Het valt me mee dat hij na de eerste rit nog meer parken en achtbanen uit wilde uitproberen, want een gillende en gierende moeder naast je tijdens rit is toch niet echt stoer. Maar we hebben het gedaan en ik heb het overleefd. Ook al heb ik hier en daar stiekem mijn ogen even dichtgeknepen en stond het zweet in mijn handen, het was een bijzondere ervaring en misschien zelfs voor herhaling vatbaar.
Hoe overleef ik die G-krachten?
De achtbaan die zeker in mijn top vijf van engste achtbanen moet komen, is de Xpress: Platform 13 in Walibi. Geen tergende takeling naar de top van de achtbaan, maar ik werd gewoon afgeschoten in een tunnel. Denk nou niet dat dit minder eng is, integendeel. Mijn hart zat in mijn keel en even dacht ik dat de rem eraf was en dat ik het heelal werd ingeschoten en dan moet de achtbaan eigenlijk nog beginnen. Het is een lange baan met bochten die elkaar snel opvolgen. Als je niet weet wat G-krachten zijn, dan kom je er hier zeker achter.
Een vrije val om nooit meer te vergeten
De Baron in de Efteling duurt 2.10 minuten. Ik kan wel zeggen dat dit niet de prettigste minuten van mijn leven waren. Daarom komt deze achtbaan zeker in mijn top vijf. Met duiken denk ik eerder aan een mooi onderwatertafereel en niet aan een verticale val van 87 procent een oude goudmijn in. De totale lengte van de Baron is ruim 500 meter en ik kan je zeggen, het was niet genoeg om bij te komen van die spectaculaire drop-down.
Sneller, langer en hoger dan ik hebben kan
Ook de Goliath in Walibi stond op het programma. Volgens mijn zoon viel deze achtbaan wel mee, want hij had maar één Stengel Dive en drie Bunny hops. Hij had me van alles wijs kunnen maken, maar op een hoogte van 46,8 meter en met een snelheid van 106 kilometer per uur had ik geen enkele ander spectaculair element meer aangekund. Het was gewoon 1214 meter afzien.
Een bijzondere ervaring
De Vliegende Hollander in de Efteling was mijn keuze. Misschien omdat het thema me ontzettend aantrok. De achtbaan in de attractie is niet zo heel erg lang, maar door het schrikeffect in de darkride, de boemerangbocht en het feit dat het om een watercoaster gaat, was het toch een hele bijzondere ervaring.
Alsof één keer niet genoeg is
De hekkensluiter van mijn top vijf is de Gold Rush in Slagharen. Alsof één lancering niet genoeg is, word je in deze achtbaan drie keer afgeschoten, waarvan twee keer vooruit en één keer achteruit. Tijdens de rit ging ik nog twee keer over de kop en bereikte ik een hoogte van 33 meter en een snelheid van 95 kilometer per uur. Je snapt dat ik deze rit even moest verwerken, voordat dat ik mijn zoon kon beloven dat we binnenkort nog een aantal achtbanen uit zouden testen.
