Toen ik gisteren de Ford dealer binnenstapte voor een proefrit in de Mustang Mach-e wist ik één ding zeker: dit wordt mijn volgende auto. De buitenkant is prachtig om te zien, stoer, sportief maar toch ruimtelijk. Alleen nog even ermee rijden en ik kon de auto bestellen….dacht ik! Want spoiler alert, de Ford is van mijn lijstje, terwijl ik zo zeker was dat dit hem zou worden. Laat me je vertellen waarom!
De pluspunten van de Ford Mustang Mach-e
Nou kan ik hier natuurlijk nog alle specs gaan opnoemen, maar daar zijn autowebsites veel beter in. Wel kan ik je vertellen in welke auto ik heb gereden. Dat was de RWD met volgens mij de kleinere accu. Helemaal zeker weet ik het niet, de verkoper wist nog minder van de auto dan ik.
Pluspunt van deze auto is absoluut het uiterlijk. Het is één van de mooiste elektrische auto’s en misschien wel de allermooiste elektrische (crossover) SUV. Aan ruimte ontbreekt het dan ook niet in de auto. Zowel achter als voor heb je voldoende beenruimte. En ook in de achterbak kan je genoeg kwijt, net als in de frunk overigens.
En dat het uiterlijk geliefd is merk je wanneer je ermee gaat rijden. Op terrasjes zie je de hoofden omdraaien als je langsrijdt en wij hadden zelfs twee jongetjes die snel hun fietsen in de berm gooiden om een foto te maken. Je ziet ze nog nauwelijks rijden de Mach-e’s, daar is een reden voor en dat is ook één van de redenen waarom ik deze auto niet neem.
Verder is de range goed, betaal je voor deze auto vrijwel hetzelfde als gelijkwaardige auto’s als de Volkswagen ID4 en de Mercedes EQA. Standaard zitten er al best wat opties op de auto en met een paar aanvullingen is deze vrijwel compleet.
Razendenthousiast was ik, ik had hem bijna blind besteld, zo graag wilde ik de auto. En toch wordt het ‘m niet.
Waarom kies ik niet voor de Mustang Mach-e?
Als je net als ik erg enthousiast bent over de auto wil ik je uitdagen om erin te rijden. Kom je uit een andere Ford of niet-premium merk auto dan zul je deze vast kunnen waarderen. Maar ik ben toch een beetje verwend.
De stoelen zijn veel te kort en kan je niet verlengen. Zelfs ik met mijn 1.76m kon geen comfortabele houding vinden in de stoel. Zowel tijdens het rijden als als bijrijder. Een goede autostoel vind ik erg belangrijk, een auto kan mooi zijn en heerlijk rijden, maar als je niet lekker zit krijg je er al snel spijt van.
Een ander minpunt vond ik de technische snufjes. Er zijn ontzettend veel opties die niet allemaal even intuïtief werken. Daarbij kan je dit onmogelijk allemaal instellen tijdens het rijden. Nou kan je een profiel aanmaken, maar ik vond het allemaal maar goedkoop ogen voor een auto van meer dan 50.000 euro.
Datzelfde gevoel kreeg ik ook bij het interieur. De dakhemel was beige, hartstikke hip in de jaren ’80/’90, maar tegenwoordig zijn de meeste hemels wel zwart. Het kon wel geleverd worden, maar dan moest je de AWD nemen. Die overigens weer een kleiner bereik heeft.
Ook de deurpanelen kon je een paar cm indrukken, omdat ze los zaten. En eigenlijk voelde niks in de auto echt premium. Dan vind ik het toch lastig om daar zoveel geld voor neer te tellen.
Het blijft eigenlijk een dure Ford. De auto ziet er prachtig uit, rijdt verder prima, alleen van binnen voelt het allemaal een beetje budget. Wat moet werken werkt en ik had nog best met die stoelen kunnen leven. Er was echter voor mij – als leaserijder – een enorme maar.
De levertijd!
Ford had in het verleden al problemen met het leveren van deze auto en als ik zo de verschillende forums afstruin is dat niet beter geworden. Met een bijtelling die omhoog gaat wil ik de auto voor januari hebben. Hoewel Ford vermeld dat de auto een levertijd van 6 maanden heeft, zie ik uit de praktijk andere voorbeelden. Dat risico wil ik niet nemen. Zeker in combinatie met de andere minpunten van de auto heb ik besloten de Ford te laten staan en verder te zoeken naar mijn nieuwe EV.
Op de lijst staan nu nog de VW ID4, Skoda Enyaq en de Mercedes EQA. Hopelijk zit hier mijn volgende auto tussen!
Eerder schreef ik ook een review over de Polestar 2, je leest deze hier.