Zelf heb ik één keer (retour) gevlogen met Virgin Atlantic. Zij waren toen de meest voordelige maatschappij voor mijn vakantie naar Orlando.
Vanuit Nederland werd er toen nog niet rechtstreeks gevlogen. En tegenwoordig ben je nog steeds goedkoper uit als je via Duitsland of Engeland vliegt.
In dit geval gingen wij dus via Engeland.
Waar hebben wij de tickets geboekt?
Hoewel ik er nou even niet zo’n fan van ben – lees hier waarom – boek ik mijn Orlando vakanties altijd via Expedia.
Als je daar de optie hotel + vlucht kiest krijg je na het selecteren van je verblijfdatums ook direct de beschikbare vluchten te zien.
In dat geval was Virgin Atlantic toen de goedkoopste. Daarom besloten we voor deze maatschappij te gaan. We hebben de tickets dus niet los geboekt maar als onderdeel van een pakket bij Expedia.
Hoe doe je dat vanaf Nederland?
De vlucht van Virgin Atlantic naar Orlando vertrok vanaf London Gatwick. Dat betekent dat je daar natuurlijk eerst moet komen.
Virgin zelf biedt daar geen mogelijkheden tot op hun website. Maar gelukkig had de vliegtickettool de juiste vluchten bij elkaar gematcht met een korte overstap. In totaal 1 uur en 45 minuten.
Omdat we niet met dezelfde maatschappij vanaf Amsterdam vlogen – in ons geval KLM – zat er een extra handeling tussen om te zorgen dat je koffers in het juiste vliegtuig belanden. Je moet hiervoor met je bagagelabels langs de incheckbalie van Virgin. Dus naar de aankomsthal en gelijk door naar de vertrekhal. Daar je bij de balie melden met je bagagestickers en zij zorgden dat de koffers richting Orlando gingen.
Nou schrijf ik dit alsof het een eitje was maar dat was het zeker niet. Heel eerlijk heb ik hem best geknepen. Wat als mijn koffers toch in Londen blijven staan…. Maar uiteindelijk kwamen ze in Orlando netjes op de band terecht. Een hele opluchting.
Aan boord
Op de heenweg zaten wij in een vrijwel leeg toestel. Toen hadden we hele rijen voor ons zelf. Het eten was typisch vliegtuigvoer. Weinig smaak en niet echt lekker. Ook het entertainment was vrij vergelijkbaar met andere maatschappijen.
Het enige bijzondere voor mij was dat we in een 747 zaten en dat we een plekje boven hadden. Blijft toch raar om in een vliegtuig de trap naar je zitplek te moeten nemen.
Op de terugweg was het om te janken. Dat is de nachtvlucht terug. Waar je dus behoort te slapen.
Hoe het kwam weet ik niet, maar hoe leeg het vliegtuig op de heenweg was, zo vol zat het op de terugweg. Nou had ik het geluk dat ik bij het raam zat en daardoor nog iets van eigen ruimte had. Maar mij vriend werd letterlijk geplet door zijn buurvrouw, die absoluut niet in de stoel paste.
Nou lag dit niet alleen aan haar, want die stoeltjes waren echt ontzettend smal. Toen was ik nog stukken slanker en het zitvlak was net genoeg voor mijn lijf. Die mevrouw paste er met geen mogelijkheid in en er hingen bepaalde rollen over de stoel van mijn vriend… Hij heeft er nog nachtmerries van.
Zou ik er nog eens mee vliegen?
Ja en nee. Als ik iets heb geleerd is het dat ik voor de terugvlucht voor de Economy Plus of hoe die klasse ook heet ga.
Want ook een paar jaar later zaten wij in een overvol vliegtuig, ditmaal van British Airways, op de vlucht voor orkaan Irma. Heen was het vliegtuig zo goed als leeg. Echt waar komen al die mensen vandaan!
Door het hierboven beschreven trauma van mijn vriend moest ik in de middelste stoel zitten. En ook dat vond ik vrij benauwd. Al had je meer ruimte dan bij Virgin. Maar je zat nog steeds niet comfortabel genoeg om even te slapen. Daarom betaal ik in het vervolg liever iets meer voor een ruimere zitplek. Dan kan je hopelijk een stuk beter je ogen dichtdoen. Al is het maar voor een paar minuten.
Foto: Mark Harkin
